Η προκλητική «αγάπη» του Κυριάκου Μητσοτάκη για τον Έβρο

 Του Σπύρου Δέδογλου

Μέλους Κεντρικής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ
Τυχερό, 4 Αυγούστου 2025

Με κάθε ευκαιρία, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δηλώνει την αγάπη του για τον Έβρο, το ίδιο έκανε στο χθεσινό του βδομαδιάτικο  μηνυμα.  Μια «αγάπη» που, αν δεν υπήρχε, αναρωτιέται κανείς τι χειρότερο θα μπορούσε να συμβεί σε αυτή τη γεωστρατηγικά κρίσιμη περιοχή.

Την ώρα που οι αγρότες στον Έβρο ζουν τον εφιάλτη της ανομβρίας, βλέπουν τα αντλιοστάσια σβηστά και τον ποταμό κυριολεκτικά στεγνό, ο πρωθυπουργός επιλέγει να πανηγυρίζει για το κυβερνητικό «σχέδιο» επιδότησης 10.000 ευρώ για όσους εγκατασταθούν σε χωριά κάτω των 2.000 κατοίκων. Μια επικοινωνιακή εξαγγελία χωρίς απολύτως κανένα ουσιαστικό σχέδιο για το πώς αυτοί οι νέοι κάτοικοι θα επιβιώσουν — χωρίς νερό, υποδομές, εργασία και υπηρεσίες.

Ούτε λέξη, βέβαια, για το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν κατάφερε να συνάψει διακρατική συμφωνία με τη Βουλγαρία για τα νερά του Έβρου, όπως προβλέπει η Κοινοτική Οδηγία 2000/60/ΕΚ. Αντί γι’ αυτό, επελέγη η εύκολη λύση: μια εξάμηνη παράταση μέσω του Περιφερειάρχη με εταιρεία ενέργειας της γείτονος χώρας.

Και επειδή πρόκειται για τον πρωθυπουργό των περισσότερων χρηματοδοτικών εργαλείων –με το Ταμείο Ανάκαμψης να φτάνει τα 45 δισ. ευρώ– ας απαντήσει:

• Πόσα από αυτά έχουν δεσμευτεί για έργα υποδομής στον Έβρο;
  
  

• Γιατί δεν διατέθηκε ούτε ένα ευρώ για την επισκευή των υπαρχόντων φραγμάτων;
  
  

• Τι γίνεται με το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης που ήταν έτοιμο για υποπαραχωρήσεις επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και «πάγωσε» μόλις ανέλαβε η Νέα Δημοκρατία;
  
  

Την ίδια ώρα, αδειοδοτούνται ανεμογεννήτριες στις καμένες εκτάσεις της Δαδιάς και της Λευκίμης. Η καταστροφή βαφτίζεται “πράσινη ανάπτυξη”.

Ο φράχτης στον Έβρο, ένα έργο με κόστος επέκτασης 100 εκατομμύρια ευρώ, χρησιμοποιείται σταθερά ως σκηνικό για φωτογραφήσεις και εντυπώσεις. Όμως η ουσιαστική θωράκιση των συνόρων δεν επιτυγχάνεται με φράχτες αλλά με την ενίσχυση και ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας. Κι εκεί ακριβώς βρίσκεται η αποτυχία.

Η ύπαιθρος του Έβρου ερημώνει:

• Υποκαταστήματα τραπεζών και καταστήματα ΕΛΤΑ κλείνουν.
  
  

• Περιφερειακά ιατρεία υποβαθμίζονται, κέντρα υγείας υπολειτουργούν.
  
  

• Τα νοσοκομεία επιβιώνουν χάρη στο φιλότιμο του ιατρικού προσωπικού.
  
  

• Εκπαιδευτικές δομές καταργούνται ή συγχωνεύονται.
  
  

• Στρατόπεδα κλείνουν, και μαζί τους χάνονται και τα Γυμνάσια και τα Λύκεια σε μικρές πόλεις.
  
  

Μετά από έξι χρόνια, ο πρωθυπουργός θυμήθηκε την ακτοπλοϊκή σύνδεση του Έβρου με τον Πειραιά. Μήπως από την πολλή του «αγάπη» σταμάτησε και τη σιδηροδρομική σύνδεση Θεσσαλονίκη – Αλεξανδρούπολη – Ορμένιο;

Κύριε Μητσοτάκη, οι Εβρίτες δεν είναι “αχμάκηδες” – δεν είναι αφελείς. Είναι φιλότιμοι και ανεκτικοί, και σας έδωσαν πίστωση χρόνου. Περισσότερη απ’ όση σας άξιζε. Ανταποδώσατε με εγκατάλειψη, απαξίωση και αποεπένδυση.

Η ακριτική Θράκη, απέναντι από μια αναθεωρητική Τουρκία, δεν αντέχει άλλο τη μοιρολατρική σας στάση. Οι διεκδικήσεις και οι προκλήσεις της Άγκυρας ενισχύονται από τη δική σας υποχωρητικότητα.

Η ανάπτυξη του Έβρου δεν είναι πολυτέλεια. Είναι εθνική ανάγκη.
Χωρίς ανάπτυξη, δεν υπάρχει ασφάλεια.
Χωρίς ανθρώπους, δεν υπάρχουν σύνορα.

Η υπομονή έχει τελειώσει.