“Γεροντοκόρη” ετών 51 συρρικνώνει την δημοκρατία !!

 

Η “γεροντοκόρη” Νέα Δημοκρατία και η ανάγκη για πολιτική επανεκκίνηση

Η δημοκρατία μας ασφυκτιά, όχι γιατί κινδυνεύει, αλλά γιατί κυβερνάται από ένα κόμμα που τη βλέπει ως ιδιοκτησία. Ήρθε η ώρα της ανασύστασης του πολιτικού σκηνικού.

του Σπύρου Δέδογλου
Μέλους της Κεντρικής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ

Πριν λίγες ημέρες, το πολιτικό σύστημα τίμησε τα 51 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στο Προεδρικό Μέγαρο. Μια ιστορική επέτειος που, αντί να αποτελέσει σημείο ενότητας και εμβάθυνσης του δημοκρατικού διαλόγου, συνοδεύτηκε από οξύτατη δημόσια κριτική. Και όχι άδικα.

Για πρώτη φορά μετά το 1974, η επέτειος δεν εμπνέει αυτοπεποίθηση, αλλά αγωνία. Η δημοκρατία στη χώρα μας είναι σταθερά θεμελιωμένη, αλλά αντί να προχωρά, δείχνει να υποχωρεί ποιοτικά, να συρρικνώνεται, να κουράζεται. Και βασικός υπεύθυνος γι' αυτό είναι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, που αντιμετωπίζει το κράτος ως λάφυρο και τη νομιμοποίηση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας ως υπεράνω ακόμη και του Συντάγματος.

Η σημερινή ΝΔ, στα 51 της χρόνια, δεν θυμίζει σε τίποτα το “νέο” κόμμα που ίδρυσε ο Καραμανλής το 1974. Αντίθετα, μοιάζει περισσότερο με μια γεροντοκόρη της εξουσίας, προσκολλημένη σε παρωχημένες αντιλήψεις και ανίκανη να αποδεχτεί τις αλλαγές της εποχής. Δεν ενσαρκώνει πλέον τη φιλελεύθερη ευρωπαϊκή κεντροδεξιά, αλλά μετατρέπεται σε ένα αυταρχικό, συγκεντρωτικό μόρφωμα εξουσίας.

Η διαχείριση των σκανδάλων που δημιουργεί η ίδια , η καταπάτηση θεσμικών ορίων και η υπεροψία με την οποία αντιμετωπίζει τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, δεν είναι απλώς προβλήματα διακυβέρνησης. Είναι δείκτες βαθιάς πολιτικής παρακμής, που ευτελίζουν την έννοια της δημοκρατικής ευθύνης.

Στην επέτειο των 50 ετών από τη Μεταπολίτευση, είχα σημειώσει πως τα κόμματα που σημάδεψαν αυτή την περίοδο —κυρίως ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που κυβέρνησαν τα 46 από τα 51 χρόνια— δεν εκφράζουν πια το παρόν, ούτε το μέλλον της χώρας. Η μεταπολίτευση, στην ουσία της, έχει κλείσει. Το ζητούμενο τώρα είναι η επόμενη πολιτική εποχή: με θεσμική ποιότητα, κοινωνική δικαιοσύνη και εθνική αυτοπεποίθηση.

Η προοδευτική αντιπολίτευση, ωστόσο, δεν έχει σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Παρά τις φωνές υπέρ της ενότητας, ο διάλογος για κοινή στρατηγική και κυβερνητική προοπτική παραμένει αναιμικός. Το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, που έχει κρίσιμο ρόλο, αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες του. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, από την πλευρά του, έχει σταθερά τοποθετηθεί υπέρ των συνεργασιών και των συμμαχιών διαχρονικά , με χαρακτηριστική την επιλογή της απλής αναλογικής από την κυβέρνηση Τσίπρα.

Η Ιστορία, όμως, δεν περιμένει. Όταν τα υπάρχοντα κόμματα αποτυγχάνουν να ανταποκριθούν στα αιτήματα της κοινωνίας, οι αλλαγές έρχονται από τη βάση ή από νέες πολιτικές ηγεσίες. Και οι προϋποθέσεις για κάτι νέο ωριμάζουν με ταχύτητα.

Η Ελλάδα χρειάζεται πολιτική επανεκκίνηση. Όχι απλώς μια νέα κυβέρνηση, αλλά μια νέα πολιτική περίοδο, με αξίες, θεσμούς και συλλογικό όραμα. Μια ποιοτική δημοκρατία, με ισονομία, αξιοπρέπεια και εθνική αυτοπεποίθηση. Μια χώρα που να είναι παρούσα ισότιμα στην Ευρώπη και να εμπνέει σεβασμό παγκόσμια .

Το αίτημα για αλλαγή δεν είναι πια σύνθημα. Είναι ιστορική αναγκαιότητα.

Έβρος 1 Αυγούστου 2025

---