Θα συμβιβαστούμε με την ήττα της πολιτικής;

Η πολιτική ηττήθηκε από την επικοινωνία και η κοινωνία βιώνει τα τραγικά αποτελέσματα της. Το ερώτημα που τίθεται, είναι αν  πρέπει να αγωνιστούμε για να επαναφέρουμε την πολιτική  στο προσκήνιο ή να δεχθούμε ως φυσιολογική εξέλιξη τη νέα κατάσταση;

Είναι όμως βέβαιο πως χωρίς πολιτική δεν λύνονται προβλήματα, και οι πολίτες από ενεργά υποκείμενα γίνονται παθητικοί αποδέκτες καταστάσεων, οι οποίες  επηρεάζουν αρνητικά την ίδια τους την ζωή.

Η υποχώρηση της πολιτικής είναι συνεχής εδώ και πολλά χρόνια, ήταν λοιπόν  επόμενο να δεχτεί κάποια στιγμή την  ήττα.

Η Ελλάδα πέρασε μέσα από μια χρεοκοπία, αποτέλεσμα λανθασμένων πολιτικών και εκτεταμένης διαφθοράς, κατάφερε με την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να βγει από τα μνημόνια που της επέβαλαν οι δανειστές και να ρυθμίσει το χρέος μέχρι το 2032.

Το 2019 οι ψηφοφόροι δεν είδαν την μεγάλη εικόνα, αλλα αυτά που η ισχυρή προπαγάνδα τους έδινε, με αποτέλεσμα να φέρουν και πάλι στην κυβέρνηση αυτούς που τους χρεοκόπησαν και τους φτωχοποίησαν.  

Η ισχυρή επικοινωνιακή οργάνωση  της ΝΔ και του ιδίου του κ. Μητσοτάκη, ο ακριβοπληρωμένος Γκρίνμπεργκ , και φυσικά ένα σύστημα εξωθεσμικών παραγόντων  κατάφεραν να κάνουν το μαύρο άσπρο και να εμφανίσουν  τον πρωθυπουργό πανίσχυρο.

Οι εκλογές του  Ιουνίου 2023  έδωσαν ισχυρή κοινοβουλευτική δύναμη  στην κυβέρνηση και έστειλαν στην εσωστρέφεια τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ  με την παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα. 

Η ήττα της πολιτικής  συντριπτική , ο θρίαμβος  της επικοινωνίας μεγάλος και ο κ. Μητσοτάκης  κυρίαρχος του παιχνιδιού. 

Με αυτό το μεγάλο όπλο η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, προωθούν την ακρίβεια  επικαλούμενοι τον εξωτερικό παράγοντα, τα επιπλέον έσοδα από τους έμμεσους φόρους φτάνουν τα 7 δις περίπου σύμφωνα με τα στοιχεία.  Ότι στραβό κι αν γίνεται φταίνε οι προηγούμενοι , η μια συγκάλυψη διαδέχεται την άλλη, ο λαός δέχεται παθητικά την μοίρα του, αυτή  που κάνει την ζωή του δύσκολη, η επικοινωνία συνεχίζει να κυριαρχεί  ώσπου το κουβάρι αρχίζει να ξετυλίγεται από  την επιμονή της χαροκαμένης μάνας Μαρίας Καρυστιανού που αναζητήσει την αλήθεια για το θάνατο της κόρης της στο έγκλημα των τεμπών, την ακολουθούν και άλλοι γονείς,  φυσικά  και η αντιπολίτευση στο σύνολο της αναδεικνύει το θέμα , οι αποκαλύψεις συγκλονιστικές, η υπόθεση φτάνει στο Ευρωκοινοβούλιο. Ο κ. Μητσοτάκης συνεχίζει να συγκαλύπτει τον υπουργό του , όλα αυτά όμως είναι πλέον γνωστά,  η κοινωνία  έχει πειστεί, συμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ότι επιχειρείται συγκάλυψη.

 Οι δημοσκοπήσεις στο σύνολο τους δείχνουν μεγάλη δημοσκοπική πτώση της Ν.Δ και του κ. Μητσοτάκη που για πρώτη φορά έρχεται δεύτερος στην καταλληλότητα για πρωθυπουργός, πίσω από τον κανένα που προηγείται, κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης όμως δεν φαίνεται να αμφισβητεί, δημοσκοπικά φυσικά, την κυριαρχία του κ. Μητσοτάκη. Γιατί συμβαίνει αυτό; γιατί η αυταρχική κυβέρνηση της ΝΔ δεν έχει καταρρεύσει; έχουν παρασυρθεί ο ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ, που ειναι αξιωματική αντιπολίτευση και το ΠΑΣΟΚ -ΚΙΝΑΛ στον πόλεμο επικοινωνίας και δεν μπορούν να καταθέσουν αξιόπιστη πολιτική πρόταση;

Είναι προφανές ότι την επικοινωνία της συντηρητικής παράταξης δεν την αντιμετωπίζεις με τους ίδιους όρους αλλά με την πολιτική,  είναι επίσης προφανές ότι το ΠΑΣΟΚ -ΚΙΝΑΛ  έχει χάσει την δυνατότητα της παραγωγής αξιόπιστης πολιτικής εδώ και πολλά χρόνια, και αυτό φαίνεται από τον στόχο του κ. Ανδρουλάκη να γίνει δεύτερο κόμμα, λες και την κοινωνία την ενδιαφέρει το  δεύτερο και όχι το πρώτο που αναλαμβάνει την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας , σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο της ενισχυμένης αναλογικής, αν βέβαια έχει  το ανάλογο ποσοστό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ  εχει νέο πρόεδρο, τον Στέφανο Κασελάκη ο οποίος έχει επικοινωνιακό χάρισμα, ίσως το μεγαλύτερο από όλους τους αρχηγούς των κομματων. Σε ενα αριστερό προοδευτικό κόμμα όμως , το οποίο ακολουθούν άνθρωποι πολιτικοποιημένοι, η πολιτική δεν μπορεί να αντικατασταθεί από την επικοινωνία, είναι άλλη η σχέση των συντηρητικών πολιτων με το κόμμα τους από αυτή των προοδευτικών. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ , δια του προέδρου του, κατέθεσε μια δέσμη 8 μέτρων τα οποία είναι προς την σωστή κατεύθυνση  και  φαίνεται ότι αντιμετωπίζουν την καθημερινότητα των πολιτών. 

Η πολιτική όμως είναι σχέδιο, είναι ιδέες, χρειάζεται πρόταση που θα δίνει ελπίδα, που θα πείθει την κοινωνία, ότι μαζί με την αντιμετώπιση των άμεσων προβλημάτων,υπάρχει σχέδιο για μια άλλη Ελλάδα, η οποία θα παράγει πλούτο, δεν θα ειναι παρασιτική, θα έχει ισχυρή οικονομία στην οποία θα συμμετάσχει η πλειοψηφία των ανθρώπων που ζουν σε αυτήν κι όχι μια χούφτα ισχυρών . Μια Ελλάδα που  το κέντρο με την περιφέρεια θα συγκλίνουν στην οποία θα υπάρχει ισόρροπη και βιώσιμη  ανάπτυξη.

Για να έχει το μέλλον που της αξίζει αυτή η χώρα, οφείλουμε να επαναφέρουμε την πολιτική στο προσκηνιο, αυτό είναι το μεγάλο χρέος του ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ. Για  να γίνει αυτό,  χρειαζόμαστε εσωκομματική δημοκρατία, χρειαζόμαστε κόμμα που θα μπορεί να βάζει πολιτικά ζητήματα, να παράγει πολιτική.

Εάν δεν γίνει αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ θα γίνει ένα “μαγαζί” σαν το αυτοαποκαλούμενο πασοκ, θα γίνει αυτοαποκαλούμενος συριζα.

Να μη ξεχνάμε, όταν η πολιτική ηττάται, η κοινωνία δυστυχεί.

Τυχερό 

10-4-24

Σπύρος Δέδογλου

Μέλος Κεντρικής Επιτροπής

ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ